Powrót do domu

Ponuro.

Szaro.

Pochmurnie tak, że nawet gór nie widać. Zjadamy śniadanie tuż po siódmej i już o ósmej trzy ruszamy w drogę. Przed nami 1300 km.

Całą Szwajcarię pada śnieg. Jest dosyć ślisko, gdyż na drodze zalega glajda śniegowa. Pługopiaskarki i owszem jeżdżą od czasu do czasu, ale w przeciwną stronę. Do granicy dojeżdżamy w dwie godziny. Nie ma żadnej kontroli, ani fitosanitarnej (koronawirus!), ani alko, a przecież znów wieziemy całkiem spory zapasik win do naszej piwniczki.

W Niemczech początkowo pogoda poprawia się, ale wkrótce zaczyna padać deszcz.

Tradycyjnie już zatrzymujemy się w Nova Eventis w Leuna pod Halle, by kupić parę win, zjeść coś u Chińczyka, no i odpocząć troszkę.

Iserables i l'os Clodos

Dziś wybieramy się z Charly na wycieczkę do Iserables, po drodze zaglądając do sklepu przy winnicy w Leytron. Tu też ceny wysokie, więc protestuję przeciwko zakupowi kartonu 6 butelek. Charly kupuje kilka kartonów, no ale on może.

Potem panoramiczną kolejką wjeżdżamy z Riddes do Iserables, po drodze podziwiając zapierający dech widok na Alpy Berneńskie, będące częścią Alp Zachodnich, leżących na granicy kantonów Vaud i Valais.

Spacerujemy po wiosce i oglądamy stare, drewniane domy. Niektóre są naprawdę stare.

Potem wizyta i zakupy w serowarni.

I zjeżdżamy do Riddes.

Na dole, w ogrodzie Simone i Charly już wiosna. Szybko zjadamy lunch, na którym jest Sophie, siostra Simone.

Szybko, szybko, bo znowu gdzieś lecimy. Tu, w Vouvry człowiek ciągle się gdzieś spieszy ;p Tym razem Charly pokazuje nam nową posiadłość Patrice, stare, opuszczone gospodarstwo w górach, niedaleko. Roboty tu mnóstwo, ale może być z tego perełka.

I parada karnawałowa Los Clodos. To wielkie wydarzenie w okolicy, biorą w nim udział pewnie wszyscy mieszkańcy Vouvry.

A wieczorem na kolację przychodzą przyjaciele Charly i Simone, Andre z żoną i jemy nasze ulubione raclette. A jutro powrót do domu.